Nog nooit, in m'n 27 jarige bestaan heb ik me zó angstig en tegelijkertijd trots gevoeld. Nog nooit heb ik zo een bang gebroken, en tegelijkertijd vol hart gehad... nog nooit heb ik harder dan nu beseft dat onvoorwaardelijke liefde zó groot, en ook zó beangstigend kan zijn! Want, graag zien betekent voor mij 'niet meer zonder kunnen', en als je dan plots zonder moet, dan is het heel, héél moeilijk! Maar, het is goed. Het is iets goeds, voor iedereen!
Wat?
Awel,...
Luna is sinds gisteren gestart in haar 'schooltje'! 😭
Ze is sinds de geboorte altijd thuis geweest bij mij. Ik heb altijd gezorgd voor haar, terwijl papatje hard ging werken voor zijn gezinnetje. Ook alle zorgen die er doorheen de jaren zijn bijgekomen hebben we gewoon zelf gedaan. Dus geen thuisverpleging enz... we hebben dat eventjes geprobeerd in het begin toen ze een PEG-sonde had, maar ik voelde me daar zo rot bij! Ik had het gevoel dat ik Luna als mama zijnde in de steek liet, en ik wilde zelf voor mijn kindje kunnen zorgen! Hoe moeilijk het soms ook was...
Na verloop van tijd is ze dan in oktober 2019 naar een gemengde opvang beginnen gaan, waar ze ook haar therapie kreeg. Op dinsdag en donderdag kreeg ze ambulant therapie, (Dus reden we op en af) en op woensdag en vrijdag ging ze naar de opvang en kreeg ze daar doorheen de dag therapie.
Maar,
Vanaf de leeftijd van 5 jaar zijn kinderen leerplichtig. En aangezien Lunatje niet naar een gewone school kan, en ik niet opgeleid ben om haar alles te kunnen blijven geven wat ze nodig heeft om voldoende te kunnen ontwikkelen, is ze sinds gisteren gestart in De Zonnebloem. Haar mooie, warme 'schooltje'. Hier kan ze de komende jaren bloeien en groeien! De zonnebloem is een MFC (multifunctioneel centrum). Lunatje zit in een leefgroep met andere vriendjes en vriendinnetjes, en mag daar fijn spelen en leren! Ze krijgt er therapie, en ontdekt veel nieuwe dingen! Ze heeft super lieve begeleiders, of 'tantes. En gisteren was haar eerste dag!
Ze heeft het super flink gedaan!
Alleen een dutje doen ging nog niet, maar dat wisten we. Want Lunatje slaapt nergens behalve thuis. Als we ergens naartoe gaan dan weten we dat we smiddags naar huis moeten komen, of pas kunnen vertrekken na de middag omdat ze enkel thuis haar middagdutjes wilt doen. En ze heeft die nodig, want als ze te moe is, is dat een trigger voor een aanval. (Paniekaanval, huilaanval, epilepsie enz...)
Dus als ze gisteren thuis kwam was ze heel erg moe, en is ze al om 18.30 u gaan slapen, en heeft ze doorgeslapen tot 6 uur!!!! Flinke meid!
Gisteren heb in haar gebracht, en ben ik ze terug gaan halen omdat het haar eerste dagje was. Broertje en mama zijn met haar meegegaan naar haar leefgroep om de stap ietsje te verzachten. ❤ ik wilde dat de hele week doen, en dat mocht ook zeker en vast! Want ze zijn daar echt enorm lief en flexibel!! Maar ik ken mezelf... En zo komt het er nooit van...
Toen ik ze gisteren ging halen was ze een beetje verdrietig, omdat ze zo moetjes was... maar toen ze mij zag strekte ze meteen haar armpjes uit, en wilde ze bij mama komen! 😭❤ toen ik ze bij mij nam was ze ook meteen stil! Dat deed ZOVEEL DEUGD!!!!!!!!! Vooral omdat ik zo bang ben dat ze niet meer gaat door hebben dat ik haar mamatje ben omdat ze mij plots zo weinig gaat zien, en omdat iemand anders voor haar zorgt... ik weet dat, als alles anders zou zijn ze nu ook gewoon naar school zou gaan de hele dag. Maar dat is niet hetzelfde... Bij Léon denk ik ook, oooh hij gaat naar schooltje, en spelen met zijn vriendjes en veel leren van de juf! En savonds komt hij naar huis! Leuk!... bij Luna heb ik dat niet... Luna is op de een of andere manier nog altijd mijn baby, en Léon grote kleine broer... aan Luna kan ik niet uitleggen dat ze fijn dingen gaat leren en de wereld gaat ontdekken en savonds dan terug naar huis mag komen... bij Léon ga ik het ook moeilijk hebben, maar op een andere manier dan bij Luna.
Bij Léon zullen het vooral tranen zijn van trots dat hij al zó groot aan het worden is! Bij Luna is het met een heel klein, bang hartje... niet omdat ik het niet vertrouw hè! Anders zou ze niet gaan... gewoon, mijn unieke lieve prinses... Luna en ik hebben een band die je wetenschappelijk gewoon niet kan uitleggen. Die verder gaat dan de moeder dochter band... Luna moet nog maar op een bepaalde manier kijken en ik weet dat ze bedoeld...
Maar dus,
Ze was heel blij dat ze mama en broertje terug zag en we hebben heel erg lang geknuffeld!
Daarna is ze in badje geweest, en heeft ze super flink haar haartjes laten wassen! Ze had wel weer harde stoelgang... ze was zich weeral een paar dagen aan het opspannen, dus heb ik terug een dubbele dosis laxeermiddel gegeven en de stoelgang was zo hard dat haar poepje weer wat bloedde... ik ga vandaag terug bellen naar de darmspecialist, want dit kan zo niet meer verder dat ze telkens zo hard moet afzien... daarna heeft ze wat perdolan gekregen, maar ze was doodmoe... dus hebben we haar zo vroeg in haar bedje gelegd, en heb ik dan een uurtje later nog wat voeding gegeven terwijl ze sliep en haar medicijntjes.
En ze heeft geslapen tot 6 uur vanochtend! Wat super goed is! Want ze heeft het klokje rond geslapen, en ik heb ze niet moeten wakker maken!
Vandaag is Luna voor de eerste keer met de bus gegaan! 😭
We hadden gisteren al even kennis gemaakt met de buschauffeur die vandaag ging komen. (Want het zijn er verschillende omdat ze in het busje ook ver genoeg van elkaar moeten zitten). En er was echt meteen een klik! Zo ne lieve mens! Ik kon Lunatje met een gerust hart meegeven deze ochtend!
Maar toch rollen de tranen nu over mn wangen!
Tranen van vreugde, trots, ongeloof dat er al zó groot is! Maar ook een klein bang hartje van wat er in haar hoofdje zou omgaan nu...
Zou ze bang zijn? Of zou ze het juist leuk vinden dat ze zoveel kan zien in de grote auto?
Zou ze weten dat er goed voor haar gezorgd wordt, of zou ze bang zijn dat mama er niet is?...
Ik denk dat ik straks rond 10 uur toch eens ga bellen hoe ze het gedaan heeft op de bus...
Ze krijgt rond 9 uur een yoghurtje, want nadien is er therapie. Dus ik hoop dat ik dan even iemand kan horen om me gerust te stellen ❤❤
Vanavond komt ze terug naar huis, ook met de bus.
Ze gaat vanaf nu elke week van maandag t.e.m donderdag naar daar. Ze komen haar halen rond 7.30 U, en ze brengen haar terug rond 16.30 U.
Léon start in februari pas met school, en gaat in tussentijd niet meer naar de opvang omdat zusje ook niet meer gaat (en het was nogal ver rijden...)
Dus nu hebben wij eventjes tijd met elkaar, vooraleer hij écht groot wordt en ook naar school gaat!
Maar, aangezien Léon 2 druppels water zijn papa is, ligt die natuurlijk nog een uur of 2 te maffen 😂 want die wordt niet wakker voor 9 uur...
Dus gaan we nog even poetsen enzo, dan is dat klaar tegen dat hij wakker wordt en dan kunnen we samen eten, en spelen. ❤
Doei!
Comments