Dit is een van die dingen waar je hart van bloed... In het begin wisten we niet wat er gebeurde! Alles was in orde, en plots begint Luna gewoon keihard te krijsen! Letterlijk, krijsen! Ik denk dat ik nog nooit zo snel de trap opgestormt ben! Wat is dat verschieten! We hebben echt vanalles geprobeerd! Haar aaien, knuffelen, tegen haar praten, maar niets hielp... We vonden het ook zo raar dat haar oogjes dicht bleven tijdens het huilen... De volgende paar nachten waren juist hetzelfde... Telkens rond hetzelfde uur begin ze ineens, uit het niets enorm hard te huilen! Dus dan zijn we maar naar de kinderarts gegaan, en die stelde bijna meteen vast dat het nachtangsten zijn.
Nu, dat is eigenlijk niets om je echt zorgen over te maken, en blijkbaar hebben toch tamelijk veel kindjes hier last van. Het is ook het beste van ze in hun bedje te laten liggen als je ze troost, aangezien ze er nog meer last van kunnen krijgen als je ze uit hun bedje haalt en daardoor wakker maakt.
Luna is nu bijna 2 jaar, en we hebben toch de indruk dat de nachtangsten, na een tijdje weg geweest, terug aan het komen zijn... Tis nu toch al een dikke 3 weken dat ze hier tussen 20 u en 23 u enorm veel last van heeft...
Heeft hier nogal iemand mee te maken gehad? En zo ja, wat zijn jullie tips hiervoor? Ik volg meestal altijd mooi op wat de artsen ons aanraden, maar het lijkt er precies niet echt op te beteren...
Ik zou toch graag eens weten wat er zich soms in dat kleine hoofdje van haar afspeelt, eens kijken hoe de wereld er door haar oogjes uit ziet om haar beter te kunnen begrijpen.
Maar helaas kan dat niet, en kan ik alleen maar mn uiterste best doen voor mijn kleine schatjes ♡
Comments