Vandaag was een enorm emotionele, speciale dag voor ons!
In de vorige blog vertelde ik al dat Lunatje haar PEG-sonde moet inwisselen voor een knopsonde. De mic-key button.
Dit is belangrijk omdat een PEG-sonde maar voor een jaar mag blijven zitten omdat het maagslijmvlies anders over het plaatje kan beginnen groeien aan de binnenkant van de maag. En dat moet dan chirurgisch verwijdert worden.
Vandaag moest Luna dus terug naar het ziekenhuis, om haar nieuwe sonde te laten plaatsen.
We hebben een erg korte nacht gehad!
Kevin en ik waren alletwee super zenuwachtig! We hebben amper 2 uurtjes geslapen, en Léon lag dan ook nog eens tussen ons in dus we hebben bijna ieder uur van de klok gezien.
We moesten om 7.30 U in het ziekenhuis zijn, dus we zijn rond 6.45 U vertrokken.
Luna en Léon waren echt super flink!
Léon moest mee om ons te brengen, want papa had de auto nodig. (Achteraf bleek dan toch van niet maar dat kwam door het enorm overdreven warme weer! 🥵)
Kevin heeft ons dan afgezet en Luna en ik zijn naar binnen gegaan.
Het was moeilijk, om elkaar zo te zien weggaan...
Kevin wilde ons niet alleen laten en ik miste mijn mannen 😔
Toen we binnen kwamen ging alles echt heel snel!
We waren de eerste en voorlopig enige die in de dagkliniek moesten zijn, dus 20 minuutjes later kwamen ze ons al halen!
Luna en ik hebben dan lekker fijn nog wat geknuffeld vooraleer we naar de operatiezaal moesten vertrekken.
Eens we mee mochten met de verpleegster hebben we nog even in een aparte ruimte moeten wachten, maar daar zijn ze ons al snel komen ophalen voor in de operatiekamer binnen te gaan.
Ik was super zenuwachtig!
Lunatje was, ondanks ze nuchter moest zijn, echt enorm flink!
De anesthesist probeerde mij een beetje op mn gemak te stellen, maar de traantjes waren sterker.
Lunatje werd natuurlijk wat bang op het moment dat ze met dat maskertje afkwamen om haar in slaap te doen. Maar ze was super flink!
Ik ben bij haar gebleven, heb haar vast gehouden en haar liedje voor haar gezongen tot ze in slaap viel ❤
Ik vond dat allemaal wel super akelig, want ze slaapt, je ziet ze wel ademen maar die oogjes blijven open staan... en dat is echt een heel raar beeld...
Een Lunatje in slaap was, mocht ik in de wachtzaal even wachten.
Het ging niet lang duren, maar ik was zo emotioneel dat ik niet heel erg goed meer weet wat ze me allemaal verteld hebben...
Eens ik wat bekomen was zat plots de arts al terug naast me!
Ze kwam me vertellen dat alles heel goed verlopen was en dat Luna stilletjes aan aan het wakker worden was.
Een paar minuutjes later mocht ik naar de ontwaakruimte.
Luna was echt zoooooo flink!
De vorige keer, toen ze haar PEG-sonde geplaatst hadden heeft ze echt 3 uur moeten wenen en had ze heel erg veel pijn 😔
Maar gelukkig moesten ze deze keer geen insteekopening maken, dus was het echt enkel de sonde vervangen!
Na ongeveer een half uurtje ik de ontwaakruimte mocht Lunatje terug naar de zaal van de dagkliniek! We waren rond 11 uur al terug, en ze mocht meteen eten!
Eens ik een beetje wist hoe ik die nieuwe sonde moest aansluiten enzo heb ik dan haar melkje gegeven.
Ze was kei blij!
Ik had verwacht dat ze misschien eens zou moeten overgeven ofzo door de ingreep, maar het leek bijna alsof er niets gebeurd was!
Om 12 uur kwamen ze ons dan ook vertellen dat we naar huis mochten!
Veeeeeel sneller dan verwacht! Want ik had gedacht dat we daar de hele dag gingen zitten aangezien Lunatje moeilijk wakker wordt uit haar narcose.
Papa is dan meteen vertrokken en een uurtje later waren we thuis.
Lunatje heeft dan nog een dutje gedaan in haar eigen bedje, lekker vertrouwd en als ze goed uitgerust was heb ik voor de eerste keer 'vaste' voeding proberen geven via die nieuwe sonde.
Het was een beetje spannend, aangezien haar trousse, het darmpje dat we nu elke voeding apart op haar sonde moeten aansluiten, dunner is dan haar PEG-sonde.
Maar ze heeft zonder problemen haar fruitpapje kunnen krijgen!
Nu heeft ze al de hele middag gespeeld, en straks krijgt ze het laatste deel van haar avondvoeding!
Ik hoop dat de sonde goed blijft zitten en ben wel wat zenuwachtig voor vannacht omdat ze dan aan een waterzak hangt zodat ze voldoende vocht binnen heeft. Maar we zullen wel zien!
Het is allemaal nog een beetje spannend nu, maar we zijn wel véél zelfzekerder over wat we doen in vergelijking met toen ze de eerste keer haar PEG-sonde had. Dan ben ik wel een aantal keer in paniek geschoten en had ik zoveel schrik dat ik dat allemaal niet zou kunnen!
Maar, je leert dat allemaal.
En voor je kind kan je alles aan!
Hieronder in het filmpje kan je onze hele dag bekijken in het ziekenhuis bij het plaatsen van de mic-key button.
Dankjewel voor alle lieve berichtjes en steun!
Hieronder in het filmpje kan je onze hele dag bekijken in het ziekenhuis bij het plaatsense Dankjewel voor alle lieve berichtjes en steun!